Kiedyś ktoś zapytał mnie: "Czym jest, na czym polega coaching?" Właśnie wtedy uświadomiłam sobie prostotę i złożoność definicji. Dla mnie i pewnie wielu innych osób, które na co dzień zajmują się coachingiem jest procesem pomagania ludziom by się poprawiali, działali lepiej, osiągali wyżyny swoich możliwości, by w pełniejszy sposób wykorzystywali swoje zasoby bez względu na to co robią. Kiedy prowadzę coaching podstawą jest dla mnie pomaganie ludziom by stawali się lepszym. Dla ludzi korzystających z coachingu to czasami oznacza pokonywanie przeszkód i barier. Czasami oznacza posiadanie bardziej klarownej wizji celu. Czasami oznacza posiadanie bardziej silnego poczucia własnych wartości i tego kim jestem. Coaching również polega na tym, że pomagam ludziom aby pracowali ze sobą nawzajem, współpracowali między sobą.

Niedawno, w pewnej dużej korporacji firmie zajmującej się usługami telekomunikacyjnymi, próbowano stworzyć nowy konkretny produkt –technologię do tego było zaangażowanych 500 osób. Ku swojemu zdumieniu zaangażowani w projekt odkryli między innymi, że jeden z konkurentów był w stanie dojść do tego samego produktu, nawet lepszej jakości pracując z grupą 20 osób. Pojawia się tutaj interesujące pytanie. Jak to jest możliwe żeby 20 osób mogło zrobić coś bardziej skutecznego i efektywnego niż 500 osób. Odpowiedź jest prosta - to siła pracy zespołowej a coaching pomaga także w tym, że ludzie pracują ze sobą lepiej jako zespół.

Inny przykład:
w pewnej firmie, szef miał już dość nieporozumień między dwoma jego kluczowymi dyrektorami. Sytuacja wyglądała tak, że jeden stawał zawsze kontra drugiemu i odwrotnie. Szef był już zmęczony tą sytuacją i oczywiście na swój sposób chciał ich zmusić do współpracy i działania we wspólnym kierunku. Systematycznie dawał im czas na dogadywanie się. Był mediatorem między nimi. Używał wszelkich sposobów straszył, że ich zwolni, przeprowadzał z nimi rozmowy, prosił itp. Oczywiście dyrektorzy deklarowali uparcie, że chcą współpracować, że są otwarci, że to się zmieni. Po kilku dniach lekkiej poprawy, sytuacja wracała do punktu wyjścia. Argumenty obydwu stron wydawały się być całkiem logiczne. Szefowi zależało na jednym i drugim dyrektorze (cenił ich za wiele pożądanych umiejętności i efekty jakie odnosili) -zdecydował się dać im coaching. Poprosił coacha by porozmawiał z jednym i drugim dyrektorem, zdiagnozował ile godzin każdy z nich potrzebuje na coaching i zadziałanie. Celem szefa było stworzenie warunków, aby to oni się dogadali i ustalili, w jaki sposób zamierzają efektywnie komunikować się ze sobą oraz skutecznie współpracować. Rozpoczęły się indywidualne spotkania z coachem. Mniej więcej w połowie wyznaczonych godzin procesu coachingu szef zauważył, że obydwoje rozmawiają o wiele bardziej spokojnie, nie ma już otwartych zarzutów jednego na drugiego. Zdziwienie, nie opuszcza szefa do dziś (a opisywana sytuacja miała miejsce jakieś 5 lat temu). Któregoś dnia szef zajrzał do pokoju śniadaniowego i zobaczył swoich dyrektorów przy kawie, żartujących i uzgadniających wspólne plany. Szef, podziękował i pogratulował coachowi. Sam też nauczył się, że nie warto podejmować samodzielnie zbyt długich działań, które pociągają za sobą także stratę czasu i energii. Samodzielne naprawianie pewnych sytuacji i zmuszanie innych do różnych działań czasami się nie udaje i wtedy należy "zawezwać" pomoc. Do tej pory jest tak, że kiedy szef zauważa jakieś nieporozumienia w relacjach, trudności interpersonalne których szybko sam nie może zmienić, korzysta z pracy coacha.

Pytasz po co ten coaching...?
Jednym z celów coachingu jest aby pozwalać ludziom na wykonywanie tej samej pracy ale lepszej jakości, mniejszym nakładem kosztów, mniejszym wysiłkiem. W coachingu mówimy o zmianie generatywnej, co oznacza odpowiedzenie sobie na pytanie, w jaki sposób sprawiasz, że coś działa lepiej, szybciej z mniejszym wysiłkiem z większą jakością, z mniejszym nakładem kosztów. Fajnie, co? Zaręczam, że to możliwe...Być może zaraz się zdziwisz...Żeby zrozumieć, co to takiego jest coaching i jaka jest rola coacha opowiem Ci moją ulubioną analogię.. Wyobraź sobie, że coach oznacza powóz, taką swego rodzaju taksówkę, coś takiego, do czego się wsiada i to coś nas zabiera do miejsca docelowego. Kiedy coachujemy kogoś, to pomagamy mu się przedostać z jego stanu obecnego do stanu pożądanego. Dlatego często lubię porównywać pomiędzy coachem a kierowcą taksówki. Przypomnij sobie chwilę, kiedy wsiadasz do taksówki a kierowca pyta "dokąd jedziemy" żeby dowiedzieć się gdzie u celu podróży chcesz się znaleźć. Oczywiście możemy mówić. "O Boże nie podobało nam się, spędziłem fatalnie czas, było mi za zimno, za gorąco, za głośno..."itp. Taksówkarz wysłucha nas z dużą empatią, może nawet pomartwi się z nami i następnie zada nam po raz drugi pytanie: "no dobrze to gdzie jedziemy?????"Bez wątpienia możemy mu powiedzieć –"nie chcę pojechać tam, nie chcę pojechać tutaj, chcę uniknąć tego miejsca..." itp. On jednak nie poprzestanie na Twoim - będzie pytał do aż uzyska odpowiedź. Kiedy pozna Twój cel wskaże Ci kilka możliwości dotarcia i zechce dowiedzieć się jaką wybierasz...od Ciebie zależy co będzie dalej...Coach to takie narzędzie, pomocnik który pozwala nam się dostać z miejsca na początku, do tego do którego chcieliśmy dojechać. Właściwie to pierwotne znaczenie tego słowa ale nadal gdy mówimy o coachu ma ono takie konotacje. Według mnie to bardzo ważna analogia z coachingiem.

Podsumowanie
Podsumowując coaching to jest sposób aby określić dokąd chcemy się dostać i w jaki sposób. To jest sposób aby określić z kim i dokąd chcemy się dostać i w jaki sposób. Kiedy historycznie słowo coach, przestało mieć znaczenie pojazdu, a przeniosło swoje znaczenie na osobę zaczęło tak naprawdę oscylować wokół zachowań. W tej chwili najbardziej popularne znaczenie słowa coach odnosi się do sportu. Coache sportowi to osoby które przygotowują zawodników do odnoszenia zwycięstw. Najczęściej w okolicach olimpiady często słyszymy że X będzie miał nowego coacha, który pomaga biegać albo skakać lepiej.W swoim rozumieniu rozwój coachingu był cały czas związany z podnoszeniem efektywności działania i nadal dziś ma takie znaczenie.

Coaching polega na tym by coś się pojawiło w naszych mięśniach (nie tylko w głowie bo taka wiedzę mamy z książek). Co ważne coaching tak naprawdę finalnie widzimy popr zez zmianę naszych zachowań, poprawę naszych zachowań. A w latach 80 tych coaching pojawił się w biznesie....Pojęcie, że menedżer potrzebuje coacha, osoba na dyrektorskim czy kierowniczym stanowisku potrzebuje coacha, zwykle wynikało z tego, że ta osoba potrzebowała coś robić lepiej i zwykle to coś było związane z relacjami na poziomie interpersonalnym. Do tej pory mówimy o tym, że jakaś osoba może mieć problemy ze swoimi pracownikami, może potrzebować porozumiewać się lepiej i umieć lepiej motywować ludzi. Tak więc przestało to mieć poziom tylko i wyłącznie behawioralny zachowań, ale weszło to na poziom interpersonalny.
W wyniku tego, współpraca z coachem przeszła z poziomu behawioralnego na taki poziom aby pomagać ludziom myśleć inaczej.
Może czasami, by pozwolić ludziom skonfrontować się z ograniczającymi przekonaniami, czyli czymś co nam przeszkadza na naszej drodze do realizacji celów, osiąganiu sukcesów, podejmowaniu wyzwań. Kiedy na początku swojej drogi coacha pracowałam z osobą , która miała być promowana na stanowisko w zarządzie i miała problemy w przystosowaniu się, do nowej roli, nowego stanowiska okazało się , że jej trudności nie polegają tylko i wyłącznie na poziomie zachowań ale, że były inne wewnętrzne procesy, które taosoba musiała zmienić. Osoba ta była bardzo cenna ze względu na swoje kompetencje, natomiast zmiany w zakresie jej myślenia w pewnych obszarach były konieczne. I to jest ten moment, kiedy możemy mówić co odróżnia coaching przez małe c i duże C.