Mamo, w przyszłości chcę zostać strażakiem! Synku, idź pobaw się nowym samochodzikiem, który kupił Ci tatuś. Mamo! Mamo! Jak będę duży chciałbym gasić pożary tak, jak to robi wujek Marek. Wiem synku, wiem. Mamo!Mamo! Tak wiem…w przyszłości chciałbyś zostać strażakiem,a teraz idź umyj zęby, bo zaraz trzeba położyć się do łóżka. Zabójcy talentów, niepotrafiący nasłuchiwać marzeń, czy bezwzględni dorośli, którzy zawsze wiedzą lepiej? Osoby nie mające marzeń, czy bezwzględni ich zabójcy? Kim są poskramiacze talentów, którzy zamiast odkrywać w nas to, co najlepsze na każdym kroku wątpią w niepowtarzalność i wyjątkowość człowieka.

Spójrz w lustro. Co widzisz? Siebie? A może prawdę, którą ktoś kryje przed Tobą samym? Mylisz, że żyjesz swoim życiem? Nie. Żyjesz życiem narzuconym Ci przez innych – system, media, rodzinę. Masz w swojej głowie mnóstwo przekonań, które mówią Ci "to jest dobre a to złe", a "tego wolno a tego nie". Już od małego dziecka nieświadomie przyjąłeś system myśli i wierzeń ludzi dla Ciebie najbliższych: rodziców, nauczycieli, autorytetów. Za wszelką cenę chciałeś sprostać ich oczekiwaniom. Nie miałeś wyboru. Może czasem się buntowałeś – jednak i tak w większości przypadków to oni mieli rację. Może miałeś wiele marzeń, szalonych, czasem głupich pomysłów – lecz żadnego z nich nie zrealizowałeś. To oni – nauczyciele Twojego życia powiedzieli Ci, jak ma wyglądać Twój świat. Wpajali Ci wartości, które sami wyznawali, przekonania na których opierali rzeczywistość budując przy tym Twoją tożsamość. A gdzie w tym wszystkim było miejsce dla Ciebie? Tej małej istoty, która tak bardzo pragnęła dojść do głosu, pragnęła, by ktoś wreszcie ją wysłuchał i przyznał jej rację. Gdzieś pośród tego opisu brakuje najważniejszego – Ciebie. Tego małego dziecka, które przecież tak bardzo chciało wyrazić siebie.

A jak jest teraz? Kogo słuchasz? Innych czy siebie samego? Kto przewodzi Twojemu życiu? Kto kształtuje Twoją tożsamość? Media? Inni ludzie? Kto lub co prosi Cię o to, byś myślał tak, jak oni? A gdzie w tym wszystkim jesteś Ty sam? Twoje marzenia, pragnienia, wartości, cele, aspiracje. Gdzie w tym wszystkim jest ta prawdziwa część Ciebie, która pragnie dojść do głosu? Co ona mówi? Czego najlepszego chce dla Ciebie? Przypomnij sobie chwile, kiedy byłeś ze sobą sam na sam. Chwile, w których mogłeś porozmawiać z najważniejszą Ci osobą – z samym sobą. Ile było ich w Twoim życiu? Niewiele? Co sprawia, że większość swojego czasu poświęcasz na rozmowy z innymi, czytanie porad ekspertów, oglądanie inspirujących filmów, a tak mało przeznaczasz go dla siebie. Tak mało jest w twoim życiu ciszy. A gdybyś teraz mógł ją usłyszeć to co wartościowego chciałaby Ci przekazać?

Dzisiejszy świat potrzebuje przywódców. Osób, które będą miały odwagę marzyć na wielką skalę. Ludzi, dla których realizowanie własnych pragnień przy udziale innych będzie największą radością ich życia. Ludzi, którzy są pewni swoich wartości, tego kim są, co robią – osób poszukujących w swoim życiu czegoś więcej niż zwykłej codzienności. Rozejrzyj się wokół siebie. Ilu widzisz osób, które mógłbyś nazwać przywódcami własnego życia? Czyż większość z nich nie pogubiła się w tym wszystkim. Czy wiedzą kim są i do czego dążą? Czy mają wizję swojego życia? Czy może żyją z dnia na dzień? Jakie są ich marzenia i plany? Czy je realizują? Jeżeli nie to wiedz, że oni nie są przywódcami własnego życia. Przywódca to ktoś wyjątkowy, jedyny w swoim rodzaju. Oryginał siebie samego, a nie wiernie odwzorowana kopia kogoś, kim nie jest.

Przywództwo siebie samego to dar. Największy dar, którego nikt nie jest w stanie Ci odebrać. Bycie sobą, takim, jakim chcesz być. Doskonały przywódca zna odpowiedź na pytania Kto? Co? Jak? Kiedy? Gdzie? Z kim? I Dlaczego? Wie także, że podążając przed siebie "nie żyje, nie kocha i nie umiera na próbę". Traktuje życie jako jedyną i wyjątkową próbę. Wykorzystuje go w pełni na realizację tych marzeń, które są dla niego naprawdę wyjątkowe i warte osiągnięcia. A ty? Na jakim etapie osobistego przywództwa jesteś?